قرص آتنولول به صورت جدا یا همراه با سایر داروها برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود. کاهش فشار خون بالا به جلوگیری از سکته مغزی، حملات قلبی و مشکلات کلیوی کمک می کند. این دارو همچنین برای درمان درد قفسه سینه (آنژین صدری) و بهبود بقا پس از حمله قلبی تجویز می شود. اگر این دارو برای شما تجویز شده برای تفاوت آن با سایر داروها با ادامه این پست از ویکی فشار همراه ما باشید.
قرص آتنولول برای چیست؟
قرص آتنولول (Atenolol) متعلق به دسته‌ای از داروهای ضد فشار خون است که به عنوان مسدود کننده‌های بتا یا بتابلوکرها شناخته می شوند. این دارو با مسدود کردن عملکرد برخی مواد شیمیایی طبیعی در بدن مانند اپی نفرین، بر روی قلب و عروق خونی عمل می کند. در نتیجه این اثر ضربان قلب، فشار خون و فشار بر قلب کاهش می یابد. آتنولول همچنین ممکن است برای درمان ضربان قلب نامنظم، نارسایی قلبی، علائم ترک الکل و برای جلوگیری از سردردهای میگرنی استفاده شود.
دوزهای آتنولول
اشکال و نقاط قوت دارویی بزرگسالان و کودکان شامل موارد زیر می گردد:
- بزرگسالان: شروع با قرص ۵۰-۲۵ میلی گرمی که ممکن است تا ۱۰۰ میلی گرم در روز افزایش یابد.
- کودکان (خارج از برچسب): ۱-۰.۵ میلی گرمی بر حسب کیلوگرم. از دوز ۲ یا ۱۰۰ میلی گرم در روز براساس وزن کیلوگرم تجاوز نکند.
- سالمندان: شروع با قرص ۲۵ میلی گرم در روز که ممکن است به صورت خوراکی تا ۱۰۰ میلی گرم در روز افزایش یابد.
آنژین صدری
- بزرگسالان: ۵۰ میلی گرم در روز. پس از ۱ هفته، ممکن است به ۱۰۰ میلی گرم در روز افزایش یابد. برخی از بیماران ممکن است به ۲۰۰ میلی گرم در روز نیاز داشته باشند.
- سالمندان: ۲۵ میلی گرم در روز. پس از ۱ هفته، ممکن است به ۱۰۰ میلی گرم در روز افزایش یابد. برخی از بیماران ممکن است به ۲۰۰ میلی گرم در روز نیاز داشته باشند.
پس از سکته قلبی به عنوان پیشگیری ثانویه
- بزرگسالان: ۱۰۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز یا تقسیم آن هر ۱۲ ساعت به مدت ۶ تا ۹ روز پس از سکته قلبی
- سالمندان: ۱۰۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز یا تقسیمآن به هر ۱۲ ساعت به مدت ۶-۹ روز پس از سکته قلبی
سندرم ترک الکل
- دوز ۵۰- ۱۰۰ میلی گرم در روز خوراکی
آریتمی های فوق بطنی به عنوان پیشگیری
- دوز ۵۰ میلی گرم در روز، تا ۳ روز قبل از جراحی شروع می شود و تا ۷ روز پس از جراحی ادامه می یابد. ممکن است تا ۱۰۰ میلی گرم در روز افزایش یابد.
تیروتوکسیکوز
- دوز ۲۵-۱۰۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز یا تقسیم آن به هر ۱۲ ساعت
عوارض جانبی قرص آتنولول
این عوارض جانبی شامل موارد زیر می گردند:
- خستگی
- فشار خون پایین
- ضربان قلب آهسته
- اندام های سرد
- سرگیجه هنگام ایستادن
- افسردگی
- حالت تهوع
- رویا پردازی
- خواب آلودگی
- اسهال
- خستگی
- درد پا
- بی حالی
- سبکی سر
- احساس سرگیجه
- تنگی نفس
- بلوک دهلیزی بطنی (AV) 2/3 درجه
- نارسایی احتقانی شدید قلب
- سندرم سینوس بیمار
- اسکیزوفرنی کاتاتونیایی
- سرگردانی
- نوسانات خلقی
- توهمات
- سردرد
- اختلال در عملکرد تست های عصبی روانی
- روان پریشی یا سایکوز
- اختلال حافظه کوتاه مدت
- لکه های بنفش رنگ روی پوست
- بثورات
- حالت تهوع
- تعداد پلاکت پایین (ترومبوسیتوپنی)
- افزایش آنزیم های کبدی و بیلی روبین سرم
- ناتوانی جنسی
- بیماری پیرونی
- آنتی بادی های ضد هسته‌ای (ANA)
- سندرم لوپوس
- اختلالات بینایی
- خشکی چشم
- پدیده رینود
این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره در مورد عوارض جانبی با پزشک خود در این باره صحبت کنید.
تداخل دارویی با قرص آتنولول
اگر این دارو به منظور درمان شرایط دیابت برای شما تجویز شده باشد پس به احتمال زیاد شرایط شما توسط تیم پزشکی مورد ارزیابی منظم قرار خواهد گرفت. قبل از مشورت با پزشک هیچ دارویی را شروع، متوقف یا تغییر دوز ندهید.
تداخلات شدید قرص آتنولول عبارتند از:
- هیچ واکنش شدید شناخته شده‌ای با استفاده از آتنولول وجود ندارد.
- آتنولول تداخلات جدی با حداقل ۲۱ داروی مختلف دارد.
- آتنولول تداخلات متوسطی با حداقل ۱۷۵ داروی مختلف دارد.
- آتنولول تداخلات خفیفی با حداقل ۴۰ داروی مختلف دارد.
این لیست تمام تداخلات ممکن را شامل نمی شود. بنابراین، قبل از استفاده از قرص آتنولول، تمام داروهای مصرفی خود را با پزشک‌تان در میان بگذارید. فهرستی از تمام داروهای خود را همراه داشته باشید و فهرست آنها را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. اگر سؤال یا نگرانی در مورد سلامتی دارید با پزشک خود مشورت کنید.
اقدامات احتیاطی برای آتنولول
- بیماری ایسکمیک قلب ممکن است پس از قطع ناگهانی آن تشدید شود.
- حساسیت مفرط به کاتکول آمین ها در طول قطع مصرف مشاهده شده است.
- تشدید آنژین و در برخی موارد سکته قلبی ممکن است پس از قطع ناگهانی آن رخ دهد.
- هنگامی که درمان طولانی مدت بتابلوکر (به ویژه با بیماری ایسکمیک قلبی) قطع می شود، دوز باید به تدریج طی ۱-۲ هفته با نظارت دقیق کاهش یابد.
- اگر آنژین به طور قابل توجهی بدتر شود یا نارسایی حاد عروق کرونر ایجاد شود، تجویز بتابلوکر باید حداقل به صورت موقت با سرعت شروع شود (علاوه بر سایر اقدامات مناسب برای آنژین ناپایدار).
- بیماران باید در مورد وقفه یا قطع درمان با بتابلوکرها بدون نظر پزشک هشدار داده شود.
- از آنجایی که بیماری عروق کرونر شایع بوده و ممکن است تشخیص داده نشود، درمان با بتابلوکرها باید به آرامی قطع شود، حتی در بیمارانی که فقط برای فشار خون بالا تحت درمان با این دارو قرار دارند.
موارد منع مصرف قرص آتنولول
- بلوک قلبی ۲/۳ درجه در بیماران بدون پیس میکر
- شوک کاردیوژنیک
- برادی کاردی سینوسی
- اختلال در عملکرد گره سینوسی
- حساسیت مفرط
- نارسایی قلبی جبران نشده
- ادم ریوی
هشدارها
- با احتیاط در بیهوشی یا جراحی، بیماری برونش اسپاستیک، نارسایی عروق مغزی، دیابت شیرین، پرکاری تیروئید یا تیروتوکسیکوز، بیماری کبدی، نارسایی کلیوی، بیماری عروق محیطی، اختلال عملکرد بطن چپ، سنین بالا و نارسایی قلبی مصرف شود.
- ممکن است اثرات پرکاری تیروئید را بپوشاند.
- نوزادان متولد شده از مادرانی که دارو را در هنگام زایمان یا در دوران شیردهی دریافت کرده‌اند، خطر هیپوگلیسمی و برادی کاردی وجود دارد به ویژه در نوزادان نارس و آنهایی که نارسایی کلیوی دارند.
- در بیمارانی که مسدود کننده های کانال کلسیم یا گلیکوزیدهای قلبی مصرف می کنند یا از داروهای بی حس کننده استنشاقی استفاده می کنند باید با احتیاط مصرف شود.
- قطع ناگهانی دارو می تواند آنژین را تشدید کرده و منجر به سکته قلبی شود بنابراین باید از این کار اجتناب گردد.
- افزایش خطر سکته مغزی پس از جراحی.
- در بیمارانی که کلونیدین دریافت می کنند، آتنولول باید چند روز قبل از قطع کلونیدین قطع شود.
- ممکن است باعث ایجاد یا تشدید افسردگی شود (در بیماران مبتلا به بیماری روانپزشکی با احتیاط مصرف شود).
- استفاده در فئوکروموسیتوم (قبل از استفاده از بتابلوکر، مصرف آلفا بلوکر لازم است).
- قبل از شروع درمان، شرایط از قبل موجود مانند سندرم سینوس بیمار را در نظر بگیرید.
- ممکن است هیپوگلیسمی را تشدید کند و علائم و نشانه های آن را در بیماران مبتلا به دیابت پنهان کند. بنابراین باید با احتیاط مصرف شود.
- در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی جبران شده باید تشدید علائم نارسایی قلبی نظارت شود.
- در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس احتیاط شود. ممکن است علائم نارسایی شریانی را در بیماران مبتلا به بیماری رینود و بیماری عروق محیطی تسریع یا تشدید کند. احتیاط کنید و برای پیشرفت انسداد شریانی وضیت را مورد نظارت قرار دهید.
- در بیماران مبتلا به آنژین نوع پرینزمتال از بتابلوکرهای بدون فعالیت مسدودکنندگی گیرنده آلفا ۱-آدرنرژیک خودداری شود. گیرنده های آلفا ۱-آدرنرژیک بدون مخالف باعث انقباض عروق کرونر می شوند و می توانند علائم آنژین را بدتر کنند.
- تشدید یا القای پسوریازیس با مصرف بتابلوکر گزارش شده است.
بارداری و شیردهی
از قرص آتنولول در دوران بارداری فقط در موارد اضطراری تهدید کننده زندگی استفاده کنید، زمانی که هیچ داروی ایمن‌تری در دسترس نیست. شواهد مثبتی از خطر جنین انسان وجود دارد.
آتنولول وارد شیر مادر می شود. نوزادان متولد شده از مادرانی که در هنگام زایمان یا شیردهی آتنولول دریافت می کنند ممکن است در معرض خطر هیپوگلیسمی و برادی کاردی باشند. در صورت شیردهی با احتیاط مصرف شود.
قرص آتنولول و بیزوپرولول چه تفاوتی با هم دارند؟
هر دو دارو روی گیرنده های خاص قلب برای کاهش فشار خون و کاهش ضربان قلب اثر می کنند. در مورد آتنولول با این حال، این اثر انتخابی بر روی قلب ممکن است با دوزهای بیشتر از ۵۰ میلی گرم در روز از بین برود که خطر تأثیر نامطلوب آتنولول بر تنفس را افزایش می دهد. برای اضطراب، ترک الکل، آنژین، پیشگیری از آنژین صدری، فشار خون بالا، حمله قلبی، پیشگیری از خونریزی واریس مری، پیشگیری از میگرن، افتادگی دریچه میترال، تاکی کاردی فوق بطنی و تاکی کاردی بطنی تجویز می شود.
بیزوپرولول یا کنکور اگر دوزهای بیش از ۲۰ میلی گرم در روز باشد، انتخاب قلبی ممکن است از بین برود. برای تاکی کاردی فوق بطنی، نارسایی قلبی، فشار خون بالا، دپلاریزاسیون زودرس بطنی، پرولاپس دریچه میترال، پروفیلاکسی آنژین صدری تجویز می شود.
قرص آتنولول و پروپرانولول چه تفاوتی با هم دارند؟
آتنولول روی گیرنده های خاص قلب برای کاهش فشار خون و کاهش ضربان قلب اثر می کند. با این حال، این اثر انتخابی بر روی قلب ممکن است با دوزهای بیشتر از ۵۰ میلی گرم در روز از بین برود که خطر تأثیر نامطلوب آتنولول بر تنفس را افزایش می دهد. برای اضطراب، ترک الکل، آنژین، پیشگیری از آنژین صدری، فشار خون بالا، حمله قلبی، پیشگیری از خونریزی واریس مری، پیشگیری از میگرن، افتادگی دریچه میترال، تاکی کاردی فوق بطنی، تاکی کاردی بطنی تجویز می شود.
پروپرانولول عمدتاً برای کنترل فشار خون و آنژین استفاده می شود. اما در پیشگیری از میگرن و درمان لرزش اولیه نیز نقش دارد. پروپرانولول ممکن است باعث رویاهای واضح شود و معمولاً برای افراد با سابقه مشکلات تنفسی تجویز نمی شود. این دارو برای اضطراب، آکاتیزیا، آنژین صدری، تنگی آئورت، لرزش اساسی خوش‌خیم، فیبریلاسیون دهلیزی، آریتمی، میگرن مزمن، سردرد، حمله قلبی، همانژیوم، فشار خون بالا، اختلال انفجاری متناوب، میگرن، پرولاپس دریچه میترال، اختلال اضطراب عملکرد، اختلال پانیک، فئوکروموسیتوم، دیسکینزی دیررس، تیروتوکسیکوز، تاکی کاردی بطنی.
قرص آتنولول و متوپرولول چه تفاوتی با هم دارند؟
متوپرولول یک بتابلوکر انتخابی در دوزهایی است که معمولاً برای کاهش فشار خون یا تسکین علائم آنژین تجویز می شود. این دارو برای فیبریلاسیون دهلیزی، آنژین صدری، آنوریسم آئورت، فشار خون بالا، پیشگیری از آنژین صدری، نارسایی قلبی، حمله قلبی، لرزش اساسی خوش خیم، اختلال عملکرد بطن چپ، پیشگیری از میگرن، پرولاپس دریچه میترال، رگ‌زدایی مجدد دریچه‌های میترال، رگ‌زدایی زودرس تجویز می‌شود.
قرص آتنولول و آمیودارون چه تفاوتی با هم دارند؟
آمیودارون تنها باید در درمان آریتمی های بطنی تهدید کننده زندگی که به درمان های دیگر پاسخ نداده‌اند استفاده شود. به نظر نمی رسد آمیودارون امید به زندگی را افزایش دهد و مدیریت آن با خطر بالای سمیت های بالقوه کشنده می تواند دشوار باشد. باید تمام تلاش خود را برای استفاده از عوامل جایگزین انجام داد. این دارو برای تاکی کاردی بطنی، آریتمی، فیبریلاسیون بطنی، تاکی کاردی فوق بطنی تجویز می شود.
