اگر مبتلا به فشار خون بالا هستید، ممکن است از داروهای مختلفی برای کنترل آن استفاده کنید. مطمئناً به شما توصیه می شود که سبک زندگی خود را با تغذیه سالم‌تر و ورزش بیشتر، در کنار سایر تغییرات، تغییر دهید. یکی از مواردی که اغلب به آن اشاره می شود دریافت منیزیم کافی است. اما آیا قرص جوشان منیزیم می تواند به عنوان جایگزینی موثر برای کاهش فشار خون باشد؟ برای پاسخ به این سوال با ادامه این پست از ویکی فشار همراه ما باشید.
منیزیم و تاثیر آن در کاهش فشار خون
منیزیم یک ماده معدنی کلیدی برای تنظیم فشار خون بوده، همچنین به تنظیم قند خون کمک و از عملکرد صحیح عضلات و اعصاب حمایت می کند. منیزیم به روش های مختلفی به کاهش فشار خون کمک می کند. از جمله موارد زیر کمک می کند:
- آرام سازی و تسکین رگ های خونی
- عمل کردن به عنوان یک مسدود کننده طبیعی کانال کلسیم
- افزایش سطح اکسید نیتریک
- کاهش اختلال عملکرد اندوتلیال (که عدم تعادل بین عوامل آرامش بخش و انقباض در عروق خونی است)
بسیاری از افراد مسن حداقل کمی دچار کمبود منیزیم هستند. از آنجایی که سن یک عامل خطر برای فشار خون بالا است، کمبود منیزیم احتمالاً در بدتر شدن مشکلات فشار خون با افزایش سن نقش دارد.
مقدار منیزیم مورد نیاز
مطالعات انجام شده در مورد سطوح مکمل منیزیم نشان می دهد که ۳۰۰ میلی گرم در روز برای تأثیر قابل توجهی بر فشار خون کافی است. با این حال، نشانه هایی نیز وجود دارد که نشان می دهد افزایش منیزیم بیش از حد طبیعی توصیه نمی شود. تاثیر مثبت مکمل منیزیم در درجه اول به این دلیل است که کمبود آن را اصلاح می کنید. از طرفی اگر دارای سطح منیزیم کافی هستید، مصرف مکمل منیزیم چندان مفید و اثربخش نخواهد بود. قبل از مصرف مکمل منیزیم با پزشک یا متخصص تغذیه خود صحبت کنید.
مصرف منیزیم بیش از حد
بله و خیر. بدن شما به طور طبیعی از شر منیزیم اضافی خلاص می شود، اما اگر مکمل مصرف کنید، ممکن است بدن شما قادر به حفظ آن نباشد. منیزیم اضافی می تواند باعث تهوع، گرفتگی شکم و اسهال شود.
✔ حداکثر مقدار مکمل منیزیم که بدن ما قادر به تحمل آن است ۳۵۰ میلی گرم در روز برای بزرگسالان است. بنابراین، قبل از مصرف مکمل باید ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
✔ این امر به ویژه در صورت مصرف داروهای ضد اسید یا ملین برای مشکلات معده صادق است. این داروها اغلب حاوی منیزیم هستند، بنابراین افزودن یک مکمل می تواند به سرعت شما را در منطقه مصرف بیش از حد قرار دهد.
✔ مصرف مداوم بیش از حد منیزیم می تواند منجر به سمیت منیزیم شود که ممکن است عوارض کشنده‌ای مانند افت فشار خون، فلج تنفسی و ایست قلبی داشته باشد. با این حال، مصرف بیش از حد منیزیم از منابع غذایی طبیعی تقریبا غیرممکن است.
✔ همچنین در صورت ابتلا به بیماری مزمن کلیوی باید از مصرف مکمل های منیزیم خودداری کنید، زیرا این امر می تواند بر دفع منیزیم تأثیر بگذارد و باعث تجمع آن در بدن شود.
غذاهای حاوی منیزیم
به جای مصرف مکمل، بهترین راه برای اطمینان از دریافت منیزیم کافی، افزایش مصرف برخی مواد غذایی است. اگر سطح منیزیم شما پایین است ابتدا با متخصص تغذیه صحبت کنید. غذاهای حاوی منیزیم عبارتند از:
- غلات کامل، از جمله برنج قهوه ای و نان گندم کامل و غیره
- آب شیر، معدنی و بطری، اگرچه مقادیر متغیر است.
- دانه های خاصی مانند کدو تنبل و دانه چیا منبع عالی منیزیم هستند.
- بادام، بادام هندی و سایر مغزها
- بادام زمینی و کره بادام زمینی
- شیر سویا
- پوست سیب زمینی، بنابراین پوست نکندن سیب زمینی ها یک راه آسان برای افزودن منیزیم به رژیم غذایی شما است.
- ماست ساده
- لوبیا به خصوص لوبیا سیاه و بلبلی
- سبزیجات سبز رنگ مانند اسفناج و کلم بروکلی
- مرغ و گوشت گاو
- سیب
- موز
- آووکادو
- هویج
- بلغور جو دوسر
این ایده خوبی است که به دنبال غذاهای سرشار از منیزیم و پتاسیم مانند موز باشید.
باز هم، بهترین راه برای دریافت منیزیم کافی از طریق غذا است. تنوع مواد غذایی حاوی منیزیم به اندازه کافی زیاد است که رسیدن به دوز توصیه شده روزانه را آسان می کند، مگر اینکه مشکل دریافت غذا داشته باشید.
افراد در معرض خطر کمبود منیزیم
برخی افراد به احتمال زیاد در معرض خطر کمبود منیزیم قرار دارند. برای افراد در این گروه ها، مکمل منیزیم ممکن است ضروری باشد:
- افراد مسن، زیرا با افزایش سن، جذب منیزیم کاهش می یابد.
- افراد مبتلا به الکلیسم مزمن
- افراد مبتلا به بیماری های گوارشی که مصرف مواد مغذی را کاهش می دهند، مانند بیماری کرون، بیماری سلیاک و آنتریت منطقه ای
- افراد مبتلا به اختلال مصرف غذای اجتنابی/محدود کننده، که گاهی با اوتیسم همراه است.
- افراد مبتلا به دیابت نوع ۲
در میان سایر مواردی که می تواند جذب منیزیم را کاهش دهد یا دفع آن را افزایش دهد، الکلیسم منجر به مصرف ناکافی رژیم غذایی، مشکلات گوارشی و اختلال عملکرد کلیه می شود. بنابراین، اگر با اعتیاد به الکل دست و پنجه نرم می کنید، توصیه می شود از مکمل های منیزیم استفاده کنید.
اختلال مصرف غذای محدود کننده/اجتنابی زمانی است که فرد فقط چند غذای منتخب را مصرف می کند و بسته به غذاهایی که از آنها پرهیز می شود، منجر به کمبودهای تغذیه‌ای متعددی می شود.
افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ممکن است به فشار خون بالا مبتلا شوند و اگر هم فشار خون و هم دیابت دارید، به احتمال زیاد به مکمل منیزیم نیاز خواهید داشت.
گاهی اوقات برای افراد این گروه ها نمی توان منیزیم کافی را از طریق خوردن غذاهای مناسب دریافت کرد، در این مرحله مصرف مکمل توصیه می شود. با این حال، بهبود رژیم غذایی هنوز هم به عنوان اولین رویکرد بهتر از مصرف مکمل است.
چه نوع مکمل منیزیم باید مصرف کنید؟
هشت نوع اصلی مکمل منیزیم وجود دارد. این مکمل‌ها بر اساس ترکیب منیزیم دسته‌بندی می‌شوند و این مکمل‌ها می‌توانند به طور قابل توجهی متفاوت باشند. در ادامه هشت نوع متداول منیزیم و کاربردهای آنها آورده شده است:
منیزیم گلیسینات
این رایج‌ترین منبع منیزیم به عنوان یک مکمل غذایی است. منیزیم گلیسینات، به شکل نمک گلیسینات منیزیم، معمولاً به افرادی توصیه می شود که کمبود آن را با تغییر رژیم غذایی برطرف کنند.
مانند همه مکمل ها، ممکن است مصرف بیش از حد منیزیم وجود داشته باشد. در صورت امکان منیزیم غذایی را افزایش دهید و با پزشک خود در مورد قطع مکمل صحبت کنید.
تاورات منیزیم
بسیاری از پزشکان تاورات منیزیم را بهترین مکمل برای افراد مبتلا به فشار خون بالا می دانند. مطالعات روی موش ها نشان داده که این ماده می تواند به کاهش فشار خون بالا و محافظت از قلب شما کمک کند. یک نظریه حاکی از این است که تورین، پروتئینی که منیزیم با آن ترکیب می‌شود، ممکن است بر فشار خون تأثیر مثبت بگذارد.
سیترات منیزیم
سیترات منیزیم به عنوان یک ملین استفاده می شود و با اضافه کردن آب به مدفوع به دفع راحت‌تر آن از بدن کمک می کند. همچنین برای پاکسازی قبل از کولونوسکوپی استفاده می شود.
سیترات منیزیم یک دارو است، نه یک مکمل غذایی. گاهی اوقات می تواند اثر ملینی طولانی‌تری داشته باشد، باعث ایجاد خون در مدفوع شود یا منجر به مشکل در اجابت مزاج شود.
کلرید منیزیم
همچنین کلرید منیزیم که مکمل غذایی نیست، برای درمان کمبود شدید منیزیم استفاده می شود و به عنوان تزریق وریدی در یک محیط مراقبت بهداشتی داده می شود.
پزشک شما فقط در صورتی این دارو را توصیه می کند که واقعاً به آن نیاز داشته باشید، زیرا تجویز آن دشوار و گرانتر از جایگزین های خوراکی است.
لاکتات منیزیم
لاکتات منیزیم یکی دیگر از مکمل های خوراکی منیزیم است. شما نباید آن را با غذاهای پرچرب مصرف کنید، زیرا می تواند در نحوه جذب آن در بدن شما اختلال ایجاد کند.
مالات منیزیم
مالات منیزیم گاهی برای کمک به بهبود خستگی مزمن و علائم فیبرومیالژیا تجویز می‌شود، اما مطالعات فایده کمی را از آن نشان داده‌اند.
سولفات منیزیم
همانند سیترات منیزیم، سولفات منیزیم که معمولاً نمک اپسوم نامیده می شود، به عنوان ملین استفاده می شود. هنگام مصرف به عنوان نمک حمام، می تواند به تسکین درد عضلانی کمک کند. مصرف آن برای افراد مبتلا به دیابت یا بیماری کلیوی توصیه نمی شود. اگر پس از مصرف سولفات منیزیم خونریزی مقعدی دارید، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
اکسید منیزیم
این دارو هم به عنوان مکمل و هم در دوزهای بالاتر به عنوان ملین برای استفاده های یکباره مانند قبل از جراحی استفاده می شود. اکسید منیزیم همچنین به عنوان یک آنتی اسید برای تسکین سوزش سر دل، سوء هاضمه و ناراحتی های معده برای دوره های کوتاه استفاده می شود. به همین دلیل، بسیار مهم است که بیش از آنچه پزشک توصیه می کند آن را مصرف نکنید، زیرا می تواند بر سیستم گوارش شما تأثیر بگذارد.
تاثیر داروهای منیزیم بر فشار خون
هر یک از این فرم های مکمل غذایی منیزیم به کاهش فشار خون شما کمک می کند. اینکه پزشک شما کدام یک را توصیه می کند ممکن است به داروهای دیگری که مصرف می کنید بستگی داشته باشد.
همچنین ممکن است به نوع خاصی از منیزیم حساسیت داشته باشید. بسیاری، اما نه همه پزشکان، ابتدا منیزیم تورات را توصیه می کنند زیرا ممکن است تأثیر قوی‌تری بر فشار خون داشته باشد. مطالعات هنوز در حال انجام است، اما بعید است که مشکلی ایجاد کند مگر اینکه با تورین مشکل داشته باشید.
همچنین ممکن است پزشک شما مشخص نکند که کدام مکمل منیزیم را باید مصرف کنید. در این صورت، می توانید هر مکملی که برای شما مناسب است را مصرف کنید. ممکن است متوجه شوید که برخی از مکمل‌ها معده شما را ناراحت می‌کنند، بنابراین با خیال راحت به مکمل دیگری بروید.
اگر مکمل منیزیمی خاصی برای شما تجویز شده بهتر است این موارد را با پزشک خود درمیان بگذارید. هنوز هم بهتر است تا حد امکان منیزیم را از رژیم غذایی خود دریافت کنید.
تداخل دارویی منیزیم
بله، منیزیم می تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد. در صورت مصرف موارد زیر باید مراقب باشید:
۱. آنتی بیوتیک ها
اگر آنتی بیوتیک مصرف می کنید، حتما آن را حداقل دو ساعت قبل یا چهار تا شش ساعت بعد از مصرف مکمل مصرف کنید. منیزیم می تواند اثربخشی برخی از آنتی بیوتیک ها را کاهش دهد اگر همزمان در معده شما باشند.
۲. لوودوپا/کاربیدوپا (Sinemet)
این دارویی است که برای درمان علائم بیماری پارکینسون تجویز می شود. افرادی که از این دارو استفاده می کنند نباید اکسید منیزیم یا سایر مکمل ها را مصرف کنند.
۳. شل کننده های عضلانی
منیزیم می تواند عضلات را شل کند و اثرات شل کننده عضلانی و در نتیجه خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.
۴. دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم
این داروها گاهی اوقات برای فشار خون بالا نیز تجویز می شوند. آنها می توانند مقدار منیزیم باقی مانده در بدن شما را افزایش دهند و این می تواند در صورت مصرف مکمل منجر به مصرف بیش از حد شود.
۵. دیگوکسین
این دارو برای تقویت قلب استفاده می شود. منیزیم می تواند جذب دیگوکسین را کاهش دهد.
۶. داروهای ضد انعقاد
منیزیم می تواند سرعت لخته شدن خون را کاهش دهد.
۷. سولفونیل اوره
این دارویی است که برای درمان دیابت تجویز می شود و می تواند با برخی از اشکال منیزیم تداخل داشته باشد. اگر تحت مصرف سولفونیل اوره قرار دارید، با پزشک خود در مورد نوع منیزیمی که می توانید مصرف کنید صحبت کنید.
۸. گاباپنتین
گاباپنتین یک داروی ضد تشنج است. این دارو را کمتر از دو ساعت قبل یا چهار تا شش ساعت بعد از مصرف مکمل خود مصرف نکنید.
۹. کتامین
کتامین برای درمان دردهای شدید و افسردگی تجویز می شود و منیزیم می تواند عوارض جانبی آن را افزایش دهد.
۱۰. مکمل های روی با دوز بالا
این مکمل ها می توانند مانع از جذب منیزیم شوند.
همانطور که می بینید، برخی از این تداخلات با داروهایی است که ممکن است پزشک برای فشار خون به شما تجویز کرده باشد. بنابراین، بسیار مهم است که به پزشک خود بگویید که آیا منیزیم مصرف می کنید (یا قصد مصرف آن را دارید) و به چه شکلی آن را مصرف می کنید. پزشک شما ممکن است نوع خاصی را توصیه کند یا ساعات مختلف زمانی را برای شما تعیین کند.
چه افرادی نباید مکمل منیزیم مصرف کنند؟
اگر مبتلا به مشکلات کلیوی هستید که یکی از عوارض شایع دیابت است، نباید منیزیم مصرف کنید. اگر کلیه‌های شما ضعیف هستند، ممکن است نتوانند منیزیم را از بدن شما دفع کنند و اجازه می‌دهند تا سطح سمی آن افزایش یابد.
اگر مبتلا به دیابت یا هر بیماری دیگری هستید که با داروهایی که با منیزیم تداخل دارند درمان می شود، ابتدا با پزشک خود این موارد را مطرح کنید. شما نباید مکمل منیزیم را برای فشار خون خود بدون بررسی اولیه با پزشک قلب و عروق خود مصرف کنید.
اگر در حال حاضر به اندازه کافی منیزیم دریافت می کنید، نیازی به مصرف مکمل ندارید. مکمل هیچ مزیت بیشتری برای شما نخواهد داشت و می تواند منجر به مصرف بیش از حد شود. در حالی که آزمایش سطح منیزیم دشوار است زیرا مقدار زیادی از آن در استخوان های ما نگهداری می شود، آزمایش خون می تواند به شما این حس را بدهد که آیا سطح منیزیم شما کافی است یا خیر.
کلام آخر مصرف مکمل منیزیم و فشار خون
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد عدم دریافت منیزیم کافی می تواند فشار خون شما را بدتر کند. با این حال اگر کمبود منیزیم نداشته باشید، مصرف مکمل منیزیم، غیر ضروری و بالقوه خطرناک بوده و مکمل‌های منیزیم می‌توانند با برخی از داروهای فشار خون تداخل داشته باشند. بهترین گزینه شما داشتن یک رژیم غذایی سالم است که شامل مقدار زیادی غذاهای غنی از منیزیم باشد. توجه داشته باشید که در صورت داشتن شرایط خاص سلامتی، ممکن است مصرف مکمل ضروری باشد. همیشه قبل از شروع مصرف مکمل منیزیم با پزشک خود صحبت کنید. از آنها در مورد اینکه کدام یک از چندین نوع را باید برای شرایط خاص خود استفاده کنید، راهنمایی بخواهید.
