امروزه سوالات زیادی در مورد میزان فشار خون ورزشکاران مطرح می شود. اینکه فشار خون مناسب برای آنها چقدر است و یا ورزشکاران حرفه ای به بیماری فشار خون مبتلا می شوند؟ در این پست از ویکی فشار قصد داریم تا پاسخی برای پرسش های شما ارائه کنیم. با ما همراه باشید.
فشار خون ورزشکاران
فشارخون، شایع‌ترین عامل خطر بیماری قلبی عروقی در ورزشکاران حرفه‌ای گزارش شده است. تحقیقات بر روی ورزشکاران حاکی از این بوده که در تظاهرات بالینی الگوهای متعددی در ورزشکاران وجود دارد که تا حدی با آنچه در جمعیت عادی غیر ورزشکار دیده می شود متفاوت است.
فشار خون سیستمیک پایدار به عنوان فشار خون سیستولیک بالاتر از ۱۳۹ میلی متر جیوه و فشار خون دیاستولیک بالاتر از ۸۹ میلی متر جیوه که در موارد متعدد اندازه گیری می شود تعریف شده است. این یک عامل خطر مستقل مرتبط و شناخته شده برای بیماری قلبی عروقی (CVD) است. مطالعات نشان داده که شیوع فشار خون بالا ممکن است بسته به ورزش متفاوت بوده و علاوه بر این، به نظر می‌رسد در ورزشکارانی که در رشته‌های خاصی رقابت می‌کنند حتی بیشتر از جمعیت عمومی باشد.
ضربان قلب ورزشکاران
ورزش منظم به تقویت ماهیچه های قلب کمک کرده و می تواند به کاهش ضربان قلب در حالت استراحت برای ورزشکاران منجر شود. ورزشکاران استقامتی اغلب ضربان قلب در حالت استراحت کمتری نسبت به سایرین دارند. ضربان قلب بر حسب ضربان در دقیقه اندازه گیری شده و در حالت استراحت یعنی زمانی که نشسته‌اید یا دراز کشیده‌اید و در حالت آرام هستید بهتر اندازه گیری می شود.
میانگین ضربان قلب در حالت استراحت معمولا بین ۶۰ تا ۸۰ ضربه در دقیقه است. اما برخی از ورزشکاران ضربان قلب در حالت استراحت ۳۰ تا ۴۰ ضربه در دقیقه را تجربه می کنند.
اگر یک ورزشکار یا فردی هستید که اغلب ورزش می کنید، ضربان قلب کمتر از حالت استراحت خواهید داشت که معمولاً جای نگرانی نیست، مگر اینکه سرگیجه، خسته یا بیماری داشته باشید. در واقع این شرایط معمولاً به این معنی است که شما در وضعیت خوبی هستید.
توصیه هایی در مورد محدودیت های ورزشی
- فشار خون نرمال: بدون محدودیت
- فشار خون خفیف تا متوسط کنترل شده ( کمتر از ۱۴۰/۹۰ میلی متر جیوه): بدون محدودیت در ورزش پویا، محدودیت ممکن است در تمرین یا ورزش ایزومتریک در برخی بیماران باشد.
- فشار خون کنترل نشده ( بیشتر از ۱۴۰/۹۰ میلی متر جیوه): محدود به ورزش پویا با شدت کم، اجتناب از انجام ورزش های ایزومتریک.
- فشار خون کنترل شده با آسیب اندام انتهایی: محدود به ورزش پویا با شدت کم، اجتناب از انجام ورزش های ایزومتریک.
- فشار خون شدید بدون درگیری اندام انتهایی: محدود به ورزش پویا با شدت کم، تنها در صورتی که فشار خون تحت کنترل کافی باشد.
- فشار خون ثانویه با منشاء کلیوی: محدود به ورزش پویا با شدت کم، از ورزش‌های همراه با ضربه که می‌تواند منجر به آسیب کلیه شود، اجتناب کنید.
درمان فشار خون ورزشکاران
دیورتیک ها
دیورتیک های تیازیدی به عنوان خط دوم درمان در ورزشکاران حساس به نمک و بیماران فعال بدنی مبتلا به فشار خون بالا مفید هستند. دیورتیک‌های تیازیدی در بیمارانی که ورزش می‌کنند، در بیماران مسن فعال از نظر بدنی و در بیماران سیاه‌پوست انتخاب خوبی به شمار می روند. عوارض جانبی احتمالی شامل هیپوولمی، افت فشار خون ارتواستاتیک و از دست دادن پتاسیم و منیزیم در ادرار است. این عوارض جانبی می تواند منجر به گرفتگی عضلات، آریتمی یا ریتم نامنظم قلب و رابدومیولیز در بیمارانی شود که در هوای گرم ورزش شدید یا ورزش های رقابتی می کنند.
مهار کننده های ACE
مهارکننده های ACE تبدیل آنژیوتانسین I به آنژیوتانسین II را که یک منقبض کننده قوی عروق و منبع احتباس نمک است، مسدود می کنند. مهارکننده های ACE با کاهش جزئی ضربان قلب، افزایش حجم تپش و کاهش مقاومت کلی محیطی همراه هستند. در ورزش، مهارکننده‌های ACE هیچ تأثیر عمده‌ای بر سوخت و ساز انرژی ندارند و هیچ اختلالی در حداکثر جذب اکسیژن ایجاد نمی‌کنند. به طور کلی، این داروها هیچ اثر مخربی در ورزش یا مسابقه ندارند. از آنجایی که گزارش‌ها حاکی از افت فشار خون وضعیتی پس از ورزش شدید در بیمارانی است که از مهارکننده‌های ACE استفاده می‌کنند، بنابراین یک دوره استراحت کافی توصیه می‌شود.
آلفابلوکرها
مسدود کننده های آلفا هیچ تغییر عمده ای در متابولیسم انرژی در طول ورزش ایجاد نمی کنند و حداکثر جذب اکسیژن حفظ می شود. بنابراین، این عوامل تأثیر عمده‌ای بر تمرین یا عملکرد ورزشی ندارند. مسدودکننده‌های آلفا در ورزشکاران دیابتی که فشار خون و کلسترول بالا دارند استفاده می‌شود، زیرا این شرایط را تشدید نمی‌کنند.
بتا بلوکرها
اگرچه بتابلوکرهای انتخابی قلبی عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای غیرانتخابی دارند، اما برون ده قلبی و حداکثر جذب اکسیژن را نیز به ویژه در ورزشکاران مختل می کنند. مسدودکننده های بتا انتخابی قلبی نباید در ورزشکاران و سایر بیماران فعال بدنی استفاده شوند، مگر اینکه یک بیماری زمینه ای (مانند بیماری عروق کرونر) وجود داشته باشد که نیاز به استفاده از آنها باشد.
کلسیم بلوکرها
مسدودکننده‌های کانال کلسیم هیچ تأثیر عمده‌ای بر متابولیسم انرژی در طول ورزش ندارند و حداکثر جذب اکسیژن به طور کلی حفظ می‌شود. آنها اغلب به عنوان خط اول درمان در ورزشکاران سیاه پوست مورد استفاده قرار می گیرند.
آیا دوندگان فشار خون پایین‌تری دارند؟
هر نوع ورزش قلبی عروقی، مانند دویدن، پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، شنا یا حتی پرش، با افزایش سطح اکسیژن در خون و کم کردن سفتی رگ‌های خونی به کاهش فشار خون کمک می‌کند. بنابراین به خون اجازه می‌دهد تا به راحتی در بدن جریان یابد.
آیا ورزشکاران هنگام ورزش فشار خون بالاتری دارند؟
ورزشکاران در مقایسه با افراد کم تحرک می توانند عملکرد ورزشی بهتری داشته باشند. این باعث می شود تا فشار خون آنها در بیشترین میزان خود در حالت ورزش در مقایسه با جمعیت عمومی بالاتر گزارش شود.
آیا افراد ورزشکار فشار خون پایین‌تری دارند؟
مطالعات نشان می دهد یک فرد با تناسب اندام بالا که به طور منظم ورزش می کند یا همان فشار خون ورزشکاران حرفه ای در حالت استراحت کمتر (معمولاً زیر ۱۲۰/۸۰ میلی متر جیوه) است نسبت به افرادی که سبک زندگی بی تحرک را تجربه می کنند.
ضربان قلب ناسالم برای یک ورزشکار چقدر است؟
با کم کردن سن خود از عدد ۲۲۰، حداکثر ضربان قلب به شما بدست می آید. فرض کنید سن شما ۳۵ سال است و حداکثر ضربان قلب شما ۱۸۵ ضربه در دقیقه است. اگر در حین ورزش ضربان قلب شما بیش از ۱۸۵ ضربه در دقیقه برسد، برای شما خطرناک خواهد بود. بنابراین، ۲۰۰ ضربه در دقیقه در این مورد برای شما نامناسب است.
